هر کس را برای کاری آفریده‌اند. چه اشکالی دارد که سالها برای یافتنش وقت بگذاریم؟ بعضی‌ها با سرعت زیادی میدوند ولی پاسخی برای سؤال " به کجا ؟ " ندارند. چون بقیه میدوند، او هم میدود تا عقب نماند.
آن‌هایی که خداوند را حکیم میدانند، می‌یابند که آفرینش‌شان در این عصر بی‌دلیل نیست و به آن فکر میکنند.
آیا قرار است کاری انجام بدهیم؟
یکی از کسانیکه میخواست در تسنیم فعالیت کند، بعد از چند روز پرسید من چکار کنم؟ کاری هست که من انجام دهم؟ آن موقع کاری که ایشان انجام بدهد نبود. گفتم که شما فعلاً در کارگاه‌ها شرکت کن و یاد بگیر و اگر نیاز و پرسشی داری مطالعه کن تا برطرفش کنی. گذشت و از ما هم جدا شد. فعالیت‌هایی داشت. خودش هم میگفت راضیست. خبری هم الان از او ندارم.
بر اکثر ما عادت‌ها و تقلیدها حکومت میکنند و ریشه فعالیت‌های ما هستند.
چقدر فاصله هست بین انسانی که یافته است برای امری خلق شده با آن‌هایی که از سر عادت و تقلید کارشان را انجام میدهند!
هنر بزرگ مردان خدا شهادت است. شهید هم یعنی کسی که قبل از مرگ مرده و حیات را برگزیده و شهید زیسته است. شناخت مأموریت در هر عصر، هنر بزرگیست که شهدا این هنر را دارند.
راستی مأموریت ما چیست؟
