بسم الله الرحمن الرحیم
انقلاب ما انقلاب زینبـى اسـت. از اول انقلاب، زنـان یکى از برجسـته ترین نقشـها را در ایـن انقلاب ایفـا کردند. هم در خـود حادثـهى بـزرگ انقلاب، هـم در حادثهى بسـیار بزرگ هشـت سـال دفـاع مقـدس، نقش مـادران،نقـش همسـران، از نقش مجاهـدان اگـر سـنگین تر و دردناک تـر و تحمل طلب تر نبـود،یقینا کمتر نبود.
هـم در مبـارزات اینجور بود، هـم در ایفـاى نقش در تشـکیل نظام، هـم در دوران بسـرعت پدید آمدهى بعـد از تشـکیل نظـام؛ یعنـى دوران جنـگ،دوران امتحان سخت.
در ایـن دوران سـخت، نقش زنـان، یک نقـش فوق العاده بـود؛نقش مادران شـهدا، نقش همسـران شـهدا، نقش زنان مباشـر در میـدان جنـگ، در کارهاى پشـتیبانى و بعضا بنـدرت در کارهاى عملیاتـى و نظامـى یک نقش فوق العاده بود.
به هـر حال نقـش زنان، یـک نقـش بىبدیلى اسـت. پس خـود این نقـش، اقتضـا میکند؛ چـون آینـده دارد. آینـده احتیـاج دارد بـه این حضـور زنانه در مجموعـهى حضور ملى. پس بایسـتى مـا راجع به مسـئلهى زن و حفظ ایـن ظرفیت کـه در جامعهى ما وجـود دارد، تلاش کنیم. ایـن دلیل اول اسـت بـراى اینکـه باید بـه مسـئلهى زن بپردازیم.
دلیـل دوم، مسـئلهى خانـواده اسـت.مسـئلهى خانواده، مسـئلهى بسـیار مهمـى اسـت؛ پایهى اصلـى در جامعه اسـت، سـلول اصلـى در جامعه اسـت. اگر این سـلول سـالم شـد یعنى بدن سـالم اسـت.جامعهى اسلامى، بـدون بهرهمندى کشـور از نهاد خانوادهى سـالم، سـرزنده و بانشـاط، اصلا امـکان ندارد پیشـرفت کنـد. به خصـوص در زمینه هاى فرهنگـى و البتـه در زمینه هاى غیـر فرهنگى،بـدون خانواده هـاى خوب، امکان پیشـرفت نیسـت. پـس خانواده لازم اسـت.