اندکی تفکر...
ما بازیچه ی شتاب ها هستیم،مگر هنگامی که از پیش طرحی داشته باشیم و با حساب احتمالات آماده شده باشیم و خط آخر را خوانده باشیم.در این هنگام این ماییم که چشم به راه حادثه ها هستیم و با سازمان و تنظیم خویش به حادثه ها نظام داده ایم و سازمان بخشیده ایم.دل هایی که سازمان گرفته اند ... دیگر بازیچه ی حادثه ها نمی شوند و بحران نمی بینند.(کتاب رشد.ص13)
با اندکی تفکر در این جملات می توان به اهمیت شناخت زمان و مدیریت آن پی برد...
زمان،موهبتی است که خداوند در اعطای آن به مخلوقات هیچ تفاوتی قائل نشده و آن را به طور مساوی بین همه تقسیم نموده است.بدین معنا که یک ثانیه برای همه یک ثانیه است،نه کمتر و نه بیشتر. نه کسی می تواند آن را ذخیره کند و نه قابل خرید است، باید در همان لحظه از ان استفاده کرد.در غیر این صورت به هیچ قیمتی باز نخواهد گشت.
امیرالمومنین علی (ع) می فرماید: به راستی که عمر گذشته ات وعده ای است سرآمده، پس نتوان در آن کاری کرد و آینده،آرزویی است.پس تنها زمانی که در آن هستی وقت عمل است...
با توجه به ضرورت شناخت زمان و استفاده ی بهینه از آن برآن شدیم تا مدیریت زمان را نیز در دوره ی عمومی کانون مهدویت تسنیم بگنجانیم.
باشد که ضرورت ها را به خوبی شناخته و اولویت اول ما صرف زمان برای ظهور حضرتش باشد...ان شاءالله
در روز سه شنبه 5/8/1394 دومین جلسه از دوره ی عمومی کانون مهدویت تسنیم با موضوع مدیریت زمان با حضور استاد ارجمند دکتر پورشانظری در تالار طباطبایی دانشکده ی پزشکی برگزار شد.
دانلود صوت مدیریت زمان1/دکتر پورشانظری
باقی گزارش جلسه در ادامه مطلب
استاد در توضیح لزوم مدیریت زمان به 4 نکته اشاره کردند و در توضیح آن فرمودند:
1.وقت را نمی توان پس انداز کرد:
زمان در حال گذر و از میان رفتنی است و نمی توان آن را پس انداز کرد.تنها می توان آن را به روش های مختلف به بهره وری رساند و از آن استفاده نمود.
2.ما تعهدات و مسئولیت هایی نسبت به خود داریم:
زمان از ما،عمر و فرصت ها را می گیرد و ما در ظرف زمان به تلاش، تحصیل، مطالعه و تجربه اندوزی و خودسازی می پردازیم. پرداختن به همه ی این ها مستلزم یک برنامه ی خوب است. در اصل مدیریت زمان همان برنامه ریزی به معنای تسلط و کنترل به همین فعالیت هاست.
3. اولویت ها را باید شناخت:
برای این که از فرصت ها استفاده کنیم باید اولویت ها را در زندگی خود بشناسیم و به تناسب آن فرصت های خود را مورد استفاده قرار دهیم.کسانی که در زندگی و مصرف طلای زمان به اصلی و فرعی کردن مسائل نمی پردازند ممکن است در برخی موارد اصل را فدای فرع کنند.
در شناسایی اولویت ها باید فاکتورها را نوشت.هرچه فاکتورها بیشتر باشد تصمیم گیری بهتر انجام می گیرد.
در تصمیم گیری رعایت 2 نکته بسیار حائز اهمیت است:
1. نباید تحت تاثیر احساسات باشد.
2. نباید کلا احساسات کنار گذاشته شود.
چون انسان حین تصمیم گیری تحت تاثیر فاکتورهای مختلف است،باید همه ی فاکتورهای درگیر را نوشت،جمع و تفریق نمود و درنهایت نتیجه را در تصمیم گیری لحاظ نمود.
4.باید به اصل پرداخت:
برای این کار باید همه ی اهداف را نوشت،اما ممکن است مجبور شویم در عمل بعضی از آن ها را حذف کنیم،چرا که اولویت هایی که مشخص نموده ایم مهم تر هستند.هرچند سخت است؛ اما یک زمانی باید چیز باارزشی را ازدست داد تا گوهرهای دیگری را به دست آورد.
سپس استاد دوره به ضرورت برنامه ریزی پرداختند و ادامه دادند:باید همواره به این نکته توجه داشت که فرمول خاصی برای برنامه ریزی وجود ندارد؛بلکه به دلیل شناختی که هر فرد از خود دارد برنامه باید توسط خودش تنظیم گردد و حتما این برنامه به صورت مکتوب باشد تا انتظاری که از ان داریم برآورده شود.برنامه ی مکتوب، قدرت ، تمرکز، اعتماد به نفس، تسلط بر کار، پشتکار، نظم ، پیگیری و کنترل را به ارمغان می آورد.
لازم به ذکر است جلسه ی بعدی دوره با همان موضوع مدیریت زمان روز سه شنبه 12/5/1394 در همان مکان برگزار می گردد.
