«بسم الله الرحمن الرحیم»
ادامه سلسه مباحث تنها مسیر، قسمت سوم
در این بخش ، شباهت های دیگر جهاد اکبر و جهاد اصغر بیان میشود:
2-احساس خطر از جانب دشمن
مشابهت دیگر جهاد اکبر و جهاد اصغر در حضور خطری است که از جانب دشمن احساس میشود. در جهاد اصغر وقتی دشمن را حس میکنی و متوجّه خطری که از جانب او تو را تهدید میکند، میشوی ؛ بیشتر به خدا پناه میبری و معنویت را تجربه میکنی. در جهاد اکبر هم باید دشمن را ببینی تا بتوانی مراقب خودت باشی و از خدا کمک بخواهی.
رسول خدا(ص) میفرماید: «دشمنترین دشمنان تو، نفس تو است که بین دو پهلوی تو قرار دارد؛ أَعْدَى عَدُوِّکَ نَفْسُکَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیْک»(مجموعه ورام/ج1/ص59)
به علاوه اینکه دشمن بیرونی ما در جهاد اکبر یعنی همان شیطان رجیم، ضعیف قلمداد شده است؛ «مسلّماً مکر و حیله شیطان ضعیف است؛ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطانِ کانَ ضَعیفاً»(نساء/76)
3-سختی و دشواری و نیاز به شجاعت(شجاعتی که برای جهاد اکبر لازم است بیش از جهاد اصغر است.)
هم جهاد اصغر و هم جهاد اکبر هر دو سخت هستند و جهاد در هر دو میدان به شجاعت نیاز دارد. البته شجاعتی که برای
جهاد اکبر لازم است بیشتر از شجاعتی است که برای جهاد اصغر لازم است. ترس از دست دادن «لذّت»، ترس از دست
دادن «آبرو»، ترس از دست دادن «فرصت»، روی شجاعت تأثیر منفی میگذارد و اینها از دشواریهای جهاد اکبر است.
4-عشق و علاقه به خدا و آخرت(اهتمام به خدا و مهم شدن آخرت در جهاد اکبر بیشتر است.)
حضرت امام(ره) میفرمودند بسیج مدرسۀ عشق است و بر علاقه و عشق و محبّت به خدا در دفاع مقدس و جهاد اصغر تأکید میکردند. این اهتمام به خدا و مهم شدن آخرت، در جهاد اکبر بیشتر است. کسی که در جهاد اصغر عاشق خدا میشد و گریه میکرد که خدایا من دوست دارم بیایم پیش تو، این احساس را در جهاد اکبر بیشتر خواهد داشت.در روایتی از امام باقر(ع) نقل شده است که خداوند متعال فرموده است: «خداوند عزّ و جلّ مى فرماید: به عزّت و جلال و
عظمت و شکوه و بلندى جایگاهم سوگند که هیچ بنده مؤمنى در چیزى از امور دنیا خواست مرا بر خواست خودش مقدّم
ندارد، مگر اینکه به او غناى نفْس بخشم و همّ و غمش را مصروف آخرت سازم و و آسمان ها و زمین را ضامن روزى او
قرار دهم و از پس تجارت هر تاجرى هواى او را داشته باشم؛ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ عَظَمَتِی وَ بَهَائِی وَ عُلُوِّ
ارْتِفَاعِی لَایُؤْثِرُ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ هَوَایَ عَلى هَوَاهُ فِی شَیْءٍ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا إِلَّا جَعَلْتُ غِنَاهُ فِی نَفْسِهِ، وَ هِمَّتَهُ فِی آخِرَتِهِ و و ضَمَّنتُ
السَّماواتِ و الأرضَ رِزقَهُ ، و کُنتُ لَهُ مِن وَراءِ تِجارَةِ کُلِّ تاجِرٍ» (کافی/ج2/ ص)