بسم الله الرحمن الرحیم
وظیفه دیگر از وظایف آخرین منتظران، آمادگی برخورداری از امامی است که «عالِم به اسرار غیب» و «برخوردار از الهام الهی» است و به «حکم داودی» قضاوت خواهد کرد. امامی که بر اساس مصالح والاتر و دوراندیشانه‌تر عمل خواهد کرد، نه بر اساس مصالح ظاهری و قابل لمس. (امام صادق (ع): إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ ع حَکَمَ بَیْنَ النَّاسِ بِحُکْمِ دَاوُدَ لَا یَحْتَاجُ إِلَی بَیِّنَةٍ، یُلْهِمُهُ اللَّهُ تَعَالَی فَیَحْکُمُ بِعِلْمِهِ 1، امام حسن عسکری (ع): إِذَا قَامَ [القائم] قَضَی بَیْنَ النَّاسِ بِعِلْمِهِ کَقَضَاءِ دَاوُدَ ع لَا یَسْأَلُ الْبَیِّنَةَ 2) مواجهه با امامی که «عقل کلّ» است و افق درک و فهم او بسیار بالاتر از ماست و به دلیل رفع محدودیت‌ها و مظلومیت‌ها مطابق فهم خود عمل می‌کند، کار راحتی نیست. درست است که امام زمان (عج) نیز همچون پیغمبر (ص)، بشری است مثل ما، و زندگی ساده‌ای دارد ولی به این معنا نیست که حضرت همانند ما فکر می‌کند و به اندازه ما می‌فهمد. همچنین شرایط اجتماعی به‌گونه‌ای نیست که ناچار باشد در حد فهم اندک برخی از مردم عمل کند.
ما برای برخورداری از امامی که عقل کلّ است و تحلیل رفتارهای او بسیار
دشوار است، باید آماده باشیم. اگر ما آمادگی برخورداری از یک امام عالِم
مطلق و عاقلِ کامل را نداشته باشیم نه تنها نمی‌توانیم رفتارهای او را
تحلیل کنیم بلکه یک جاهایی به مخالفت با ایشان هم اقدام خواهیم کرد.
امام زمان (عج) با نشانه‌ها کار می‌کند و نیازی به بینه ندارد. ایشان در
مقام قضاوت به حکم داودی رأی می‌دهند و نیازی به شاهد ندارند. با این توصیف
هیچ فرد متخلّفی توان گریز از یک چنین دادگاهی را نخواهد داشت وطبیعتاً
این امر تحوّلی عظیم در عالَم ایجاد خواهد کرد.(عَنْ
أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا قَامَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ ع حَکَمَ
بَیْنَ النَّاسِ بِحُکْمِ دَاوُدَ لَا یَحْتَاجُ إِلَی بَیِّنَةٍ
یُلْهِمُهُ اللَّهُ تَعَالَی فَیَحْکُمُ بِعِلْمِهِ وَ یُخْبِرُ کُلَّ
قَوْمٍ بِمَا اسْتَبْطَنُوهُ وَ یَعْرِفُ وَلِیَّهُ مِنْ عَدُوِّهِ
بِالتَّوَسُّمِ قَالَ اللّهُ سُبْحَانَهُ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ
لِلْمُتَوَسِّمِینَ وَ إِنَّها لَبِسَبِیلٍ مُقِیمٍ 3)
1. غیبت نعمانی، جلد 2، ص 386.
2. کافی، جلد 1، ص 509.
3. ارشاد مفید، جلد 2، ص 386.
دانلود صوت قسمت دوم آخرین وظایف منتظران
جهت تعجیل در فرج قطب عالم امکان حضرت حجة بن الحسن العسگری (عج) صلوات
چرا یک چنین فضایی در عصرِ پس از ظهور به‌وجود خواهد آمد؟ فلسفه ایجاد
یک چنین فضایی چیست؟ آیا فلسفه‌اش این نیست که اگر بنا بر حاکمیت حقّ باشد
باید همه حقّ به‌تمامِه باشد. "هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ" 4
اگر بخواهیم جامعه‌ای با حاکمیت حقّ داشته باشیم و تمام باطل نابود شده
باشد، دیگر هیچ روزنه‌ای نباید از اجرای حق خالی بماند و راه اجرای حق
نباید در هیچ نقطه‌ای مسدود باشد که در این صورت، از همان روزنه یک شکافی
ایجاد خواهد شد و به مرور موجب می‌شود خدشه به کل حق وارد شود. اینجاست که
لزوم پر کردن شکاف‌ها و روزنه‌های نفوذ برای ایجاد خلل مشخص می‌شود.
به عقل کاملی که می‌خواهد یک چنین جامعه‌ای را اداره کند بیندیشیم. وقتی کسی خیلی بیشتر از دیگران بفهمد، تحمل او و درک او بسیار سخت است. به‌همین دلیل در روایات داریم: "حضرت دستی به سرِ مؤمنین می‌کشد تا عقل آن‌ها زیاد شود"5 تا بتوانند حضرت را کمک کنند. اگر کسی عاقل باشد در مواجهه با اوامر و احکام صادره از سوی حضرت، حداقل "احتمال صحت" می‌دهد و این انعطاف پذیری عقلانی در جای خود بسیار مفید است. . گروهی که فاقدِ انعطاف پذیری عقلانی بوده و اسیر فهم ناقص خود هستند، اجتهاد و فقاهت حضرت را زیر سؤال می‌برند و در مقابل ایشان خواهند ایستاد. یکی از آفات اهل علم اینست که گاهی اسیر فهم و علم خود می‌شوند و از عقلانیت فاصله می‌گیرند. این اسارت علم، در جریان امتحانات قبل از ظهور نیز دیده خواهد شد بطوریکه در آستانه ظهور شاهد جنگ فهم‌های مختلفِ دینی خواهیم بود. (غیبت نعمانی/ ص 206) گروهی در قبل و بعد از ظهور هستند که بر روی افکار و درک نادرست خود از دین، پافشاری کرده و موجبات هلاکت خود و دیگران را فراهم می‌کنند.
ما به‌جهت کسب آمادگی برای ظهور، باید این مسائل را برای خود حل کنیم و آمادگی مواجهه با چنین صحنه‌هایی را داشته باشیم. فهم ما از دین باید آنقدر بالا برود که بدانیم دین عادت کردن به یک سلسله مناسک و آداب خاص نیست. دین تنزل دادن امر خدا و حقایق عالم به قدر اندیشه کم و کوتاه ما نیست. دین علاقه سطحی داشتن به خدا و خوبیها نیست. دین امر دیگری است که در پسِ این ابتلائات کم کم خود را نشان می‌دهد و درجه عبودیت بندگان را مشخص خواهد کرد. دین از ما قدرت تحلیل و انعطاف پذیری فوق العاده‌ای در برابر حق می‌خواهد.
4. توبه / 33
5. کافی، 25، 1.
