بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از خطر های پیش رو در هر انقلابی ، کم کاری یا انحراف انقلابیون است . در این مورد قبلا صجبت هایی شده است اما آنچه که کمتر در نظر گرفته میشود نسلی است که به اعتبار انقلابیون گذشته فعال اند و بر دوش شهادت و جانبازی آنها مسیر سلوک سیاسی را طی میکنند .
نسل های بعدی انقلابیون اسلامی همچون شمشیری دو لبه اند که اگر بی تفاوت باشیم آنها خود مقابل راهی که اجدادشان باز کرده اند می ایستند و اگر آنها را اصولی و لطیف زیر پر و بال خود بگیریم ، شتابشان از پدران به مراتب بیشتر خواهد بود .
شاید فلسفه ی تاسیس بنیاد شهید هم همین باشد ولی آن را تجربه ی موفقی نمیدانم.
حال یکی از موقعیت های پیش روی انقلاب اسلامی نسل شهدای مدافع حرم است . ما در مورد شهدای انقلاب و دفاع مقدس شبهات زیادی شنیده ایم که شاید به سادگی توانستیم پاسخ بدهیم ولی با این حال میبنیم عده ای نتوانستند آنها را بپذیرند که مثلا آنها ما را تنها گذاشتند و اینها که مانده اند بر سر جیفه ی دنیایش اینگونه به جان هم افتاده اند.
اما این بار برای شهدای مدافع حرم این قصه ، تکرار میشود . این یک موقعیت است . اگر بتوانیم در این موقعیت نسلی انقلابی برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی در دنیا تربیت کنیم ، شکر این موقعیت را به جا آورده ایم ولی اگر رها کنیم و فرزندان شهدای جهانی اسلام را به دست زمان سپرده تا خود هر گونه که خواستند در این دنیای شبهه رشد کنند باخته ایم و سزای این ناسپاسی قطعا رنج مضاعفی است .
باید باری نسل آینده ی مدافعان حرم از امروز اندیشید و تلاش کرد.
یاعلی
