بسم الله الرحمن الرحیم
ضرورت وجود نبی و شیوه کار تربیتی انبیا
پس از درک ضرورت "دین و وحی"(که در یادداشت های گذشته به اجمال آمد)،باید درکی صحیح از ضرورت وجود نبی و کار تربیتی انبیا نیز داشته باشیم.دید ما نسبت به این موضوعات باید اصلاح شود.
گاهی ما پیامبر را صرفا یک "پستچی" میدانیم که پیامی را تحویل میدهد و میرود.باید توجه داشت که "تحویل پیام و پستچی بودن" تنها بخشی از دین و وظایف رسول است.بخش دیگر دین،"مجوعه اعمال و رفتار و برخوردهای رسول" مبتنی بر پیام الهی است.
نیاز انسان به دین،با تحویل یکجا و کامل پیام الهی در لوح ویا کتابی خاص مثل قرآن برطرف نمیشود.انبیا با انسانها و جوامع مسخ شدهای روبرو هستند که از اصل و انسانیت خود فاصله گرفتهاند.هرکدام از این انسانها به شکلی خاص در حال چریدن است چون انسانیت خود را فراموش کرده و صرفا به امور حیوانی و دنیایی مشغولاند.پیامبر،باید این انسانها و جوامع راکد و ایستا را آنچنان به تحرک و پویایی برساند که مومنانی چون سلمان و ابوذر تربیت شوند.برای این امر انسانها باید بفهمند که "چه هستند؟" و "کجا هستند؟" و "کجا باید بروند؟" و این کار مهم محقق نمی شود مگر با تبیین درست پیام الهی و برخوردهای حساب شده و برنامه ریزی تدریجی مبتنی بر احکام الهی.
این،شاید مهمترین دلیل ضرورت وجود و ماندن پیامبر در کنار مجوعه پیام الهی(به عنوان مثال "قرآن")و توضیحی مختصر در رابطه با شیوه کار انبیا باشد.
برگرفته از مطالب استاد غنوی