بسم الله الرحمن الرحیم
نظـام جمهورى اسلامى توانسـته اسـت به یک قلـه اى دسـت پیدا کنـد که عبـارت اسـت از پـرورش زنـان فرزانه و صاحب اندیشـه و صاحب رأى و نظـر در ظریفترین و حساسـترین مسـائل یک جامعه.
دربارهى مسـئلهى زن در جامعه، اسـاس مشـکل، دو چیز اسـت؛ دو نقطهى اساسـى اسـت؛آن دو چیز، یکى عبارت اسـت از نگاه غلـط و بد فهمیـدن جایـگاه زن و شـأن زن در جامعه؛ که این نـگاه و این بدفهمى از غرب شـروع شـده و خیلى هم قدیمى و ریشـه دار نیسـت.اگر نگاه کنیـم، مىبینیـم این نـگاه غلـط، ایـن کج فهمـى و بدفهمـى در زمینـهى شـأن زن در جامعه، شـاید در حـدود صد سـال، صد و پنجاه سـال بیشـتر در غرب سـابقه ندارد و از غرب سـرریز شـده اسـت به جوامع دیگر، از جملـه جوامع اسلامى. ایـن یک نقطه اسـت.
نقطهى دوم که اسـاس مشـکل اسـت، بد فهمیدن مسـئلهى خانواده و بـد عمل کـردن در رفتارهاى داخـل خانواده اسـت.
این دو مشـکل اسـت که به نظر ما بحـران مسـئلهى زن را - که امروز یک مشـکل اساسـى در دنیاسـت - بوجـود آورده. شـاید تعبیـر »بحـران زن« تعبیـر تعجب آورى باشـد.
بیشـتر آن چیزهایی که مشـکلات اصلى بشـریت اسـت، برمیگـردد به مسـائلی که ارتبـاط پیدا میکنـد بـا معنویت انسـان، بـا اخلاق انسـان، بـا رفتـار اجتماعـى انسـانها بـا یکدیگر؛ کـه یکـى از آنها مسـئلهى زن و مرد، جایـگاه زن، مسـئلهى زن و شـأن زن در جامعه اسـت.
در مـورد مسـئلهى اول، کـه جایـگاه زن در زندگـى و در جامعه اسـت،اشـکال اینجاسـت که یـک نامعادلـه اى را بتدریـج به وجـود آورده انـد؛ یک طـرف ذىنفع،یک طرف مـورد انتفاع.
شـأن اجتماعـى زن را اینجـورى معرفی کردنـد: زن به عنـوان یـک موجودى کـه مـورد انتفاع مـرد بایـد قرار بگیـرد. لـذا در فرهنـگ غربـى اگر زن بخواهـد در جامعـه نمود پیدا کنـد، شـخصیت پیدا کنـد،حتماً بایـد از جذابیتهاى جنسی خـودش چیـزى را ارائه دهد.به نظـر مـن بزرگترین ضربـه، بزرگتریـن اهانـت، بزرگترین حقکشی کـه در زمینهى مسـئلهى زن انجـام گرفته،همیـن اسـت.
ادامه دارد...
برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری