بسم الله الرحمن الرحیم
حقیقت غیبت
حقیقت "غیبت" زمانی برای ما روشن می‌شود که مقدمات مطرح شده در یادداشت‌های پیشین در‌رابطه با مهدویت،امامت و... را مد نظر قرار دهیم.
اگر تلقی ما از ویژگی‌های عصر غیبت بدین شکل باشد که حضرت حجت(عج) در منطقه‌ای در حال زندگی هستند و انتظار می‌کشند تا شرایط مهیا شود و ایشان ظهور کنند،انتقادی منطقی و صحیح مطرح می‌شود که اگر قرار است عصر غیبت بدین شکل طی شود پس چه نیازی است که امام هزار سال پیش به دنیا بیایند؟ درحالیکه هیچ مشکلی پیش نمی‌آمد اگر ایشان در زمان مهیا شدن شرایط ظهور به دنیا بیایند.
اگر مقدمات مطرح شده را به درستی فهم کنیم،تحولی در دل ما به وجود می‌آید و بینش ما در رابطه با غیبت هم عوض می‌شود.در حقیقت "امام معصوم غائب" تمام شئون "امام معصوم ظاهر" را دارد به جز شئونی که مستلزم علنی عمل کردن ایشان است.
پس،درست است که ایشان به عنوان مثال نمی‌توانند اداره و هدایت علنی جامعه را برعهده بگیرد ولی وظایفی مانند تربیت افراد،حفظ جریان فکری شیعیان از انحراف،حفظ جامعه شیعی از نابودی و...را به صورت نسبتا نامحسوس و ناملموس بر عهده دارد و ما هم دائما در حال بهره‌مندی از هدایت ایشان هستیم.
این برخوداری از هدایت امام غائب مانند بهره‌بردن از خورشید پشت ابر است.وقتی خورشید پشت ابر است،بهره‌بردن از گرما و نور و سایر نعمات خورشید وجود دارد ولی در این جریان خورشید ظهوری ندارد و حضور او نسبتا ناملموس و نامحسوس است.
برگرفته از مطالب استاد غنوی
