بسم الله الرحمن الرحیم
شرط بقا انقلاب اسلامی
باید از خود پرسید آیا انقلاب اسلامی با عدالت مقدس معنوی علوی پا برجا می ماند یا با اقتصاد سکولار و توسعه یافتگی به معنی تقابل هرچه بیشتر با طبیعت؟
انقلاب اسلامی پاسخ به ندایی بود که از حق به گوش مردم ما رسید تا علم را با عبودیت همراه نماییم و قدری از غروری که بشر جدید به آن دچارشده،نجات یابیم و این با توسعه یافتگی به معنی غربی آن هرگز نمی سازد.
دردوران سازندگی و اصلاحات ه با الگوی ((بانک جهانی))اقتصادمان را جلو بردیم،بر اساس ملاک های آنها نسبت به زمان جنگ پیشرفت کردیم.درزمان جنگ؛اقتصاد ما از نظر آنها کاملا بحرانی بود ولی چون روح عدالت علوی در آن تاحدی جاری بود مردم در آرامش بیشتری بودند و امید به زندگی به آن معنی بدن جوانانمان از فقر و بی خانمانی نلرزد،بیشتر بود زیرا هنوز هسته های قدرت و ثروت و اقتصاد سکولار بر گلوگاه های اقتصادی کشور دست اندازی نکرده بود.پیام انقلاب اسلامی آن است که ما با پارامترهای بانک جهانی و نظام سرمایه داری به آنچه میخواهیم برسیم،نمی رسیم .عدالت مقدس علوی سازمان و دیدگاه های دیگری دارد کامل مقابل اقتصاد مدرنیته.
انقلاب اسلامی درست در زمانی که همه ی چشم ها به سوی توسعه به روش غربی بود،با رویکردی مخالف،نظرش به عدالت علوی معطوف شد و روح مردم به خوبی احساس کرد آن نوع توسعه نه دنیایی برای آنها به همراه دارد و نه آخرتی.
فرهنگ غربی طوری است که اگر در جایی رخنه کرد آنچنان معادلات را یه هم میزند که دشمن ملت را دوست جلو میدهد و دوست را دشمن!در آن فضا آنهایی که برعدالت و معنویت تاکید دارند،دشمن میشوند و آنهایی که دستورات الهی را به تمسخرمی گیرند دوست قلمداد میشوند.
برگرفته از کتاب برون رفت از عالم غرب
