بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در نظام هستی یک امام زمان(عج) قرار داده است و پیامبر خدا(ص) هم از وجود او خبر داد و فرمود: مردم! باید آن امام زمان را بشناسید وگرنه انسانِ جهت دار نخواهید بود و گرفتار پرستش بت می شوید و دیگر هیچ بصیرتی نخواهید داشت و به کلّی معنی زندگی را گم می کنید، نه معنی بودنِ در دنیا را خواهید فهمید و نه معنی رفتن از این دنیا را.
انسانیت شدّت و ضعف برمی دارد و مقول به تشکیک است، و لذا از سنخ وجود است.هر چیز که شدّت و ضعف برمی دارد، یک مادون دارد و یک مافوق، و موجود مادون، وجودش را از مافوق می گیرد، پس انسانیت هم که شدّت وضعف برمی دارد، یک مافوق دارد که عین انسانیت یا انسان کامل است و بقیّه هر چند بهره از انسانیت دارند، از انسان کامل می گیرند و او دارای جمیع مراتب و مقامات انسانی به صورت تامّ و تمام است.
فرزندان حضرت آدم(ع) چون در مقام آدمیت اند، مورد دشمنی شیطان قرار دارند(70) و شیطان هم دشمن آدمیت است، و از آن طرف، ملائکه، برعکسِ شیطان که بر آدمیت سجده نکرد، با تمام وجود بر آدمیت سجده کردند.
سجده ملائکه بر آدم به معنی آدمیت، یعنی تواضع و تبعیت از آدم؛ یعنی ملائکه در تسخیر آدمند. نتیجه این که؛ ملائکه به مقامی سجده کردند که این مقام به طور کامل و تامّ در اختیار ائمه معصومین(ع) است و امروز امام زمان(عج) صاحب آن مقام است و ملائکه تماماً فرمانبردار امام زمان(عج) هستند و با توجّه به این که ملائکه مبادی عالم و خزائن غیبی عالم وجود اند. پس متوجه می شویم؛ از طریق امام زمان(عج) است که می توانیم با خزائن غیب الهی آشنا و مرتبط شویم و از آن گوهرهای غیبی بهره مند گردیم و چشم دلمان را به روی حقایق هستی باز کنیم.
ملائکه هر کدام یک بُعدی از حقایق عالم را دارا می باشند.هیچ کدام جامع همه اسماء الهی نیستند، به همین جهت نمی توانند خلیفة خدا باشند و تمام اسماء الهی را ظهور دهند. این انسان کامل است که جامع و مظهر همة اسمای حُسنای حق است و توان ارائة همة اسماء را دارد.
پس راه ارتباط واقعی با خدا، خدایی که جامع جمیع کمالات است، ارتباط با امام زمان(عج) است، امام زمانی که حامل جمیع اسماء الهی است.
همچنان که نفسِ انسانی واسطة فیض بین عالم ملکوت و بدن خودش است، انسان کامل هم واسطة فیض بین تو و عالم مخلوق است، و همچنان که نفسِ انسان عامل حیات انسان است، قطب عالم امکان هم عامل بقاء عالم هستی است.
مقام انسان کامل نسبت به تمام مخلوقات، مقام واسطة فیض است؛ یعنی خداوند فیض خود را از طریق انسان کامل به تمام مخلوقات عطا می کند.
مقام نور عظمت، مقام پیامبر و ائمه(ع) است که عالم را تدبیر می کند و واسطة فیض خدا بر عالم امکان است. مقام نور عظمت پیامبر و ائمه(ع) غیر از جسم و بدن و نفس آن هاست.
