بسم الله الرحمن الرحیم
وظیفه مندی در نصرت و یاری دین خدا
نصرت و یاری الهی، زمانی شامل حال افراد می شود که آنان نیز به نصرت و یاری «ولی خدا» بپردازند. آنان که توفیق یابند خدمتگزار دین خدا در پرتو سرپرستی ولی خدا باشند، از جایگاه و مقام والایی برخوردار خواهند شد.
پیامبر اکرم(ص) در خصوص منزلت نصرت کنندگان ائمه هدی(ع) می فرماید: خدای عزوجل، به هیچ یک از دوستان خود که جان خویش را در اطاعت و خیر خواهی برای امامش به زحمت اندازد، نظر نمی افکند مگر این که او را در رفیق اعلی [یعنی جایگاه پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان در بهشت] در کنار ما جای دهد»
همه افراد بشر به آزمون «نصرت ولی خدا» امتحان می شوند و به صرف ادعای دوستی و محبت، کسی در زمره یاران دین خدا قرار نمی گیرد. همان گونه که رسیدن به نعمت های بهشتی از راه پر پیچ وخم آزمونها و بلاهای دنیوی می گذرد، دستیابی به گنج پر ارزش امام مهدی(ع) و توفیق یاری و همراهی او نیز در آزمایشات فراوان عملی، نهفته است.
از آنجا که خداوند اراده کرده است که مؤمنین راستین از مدعیان دروغین را به وسیله آزمون های گوناگون تفکیک نماید، دنیا و به خصوص آخرالزمان را از آزمایشات گوناگون لبریز ساخته و در بوته پر حرارت این آزمونها، عیار ایمان مؤمنان را به محک صبر و چگونگی رویارویی با حوادث روزگار و نحوه یاری
و نصرت ولی خدا، می سنجد. لذا از یک سو با قرار دادن گنجی چون امام عصری در میان مردم، راه را به سوی بهره مندی از این گنج پر نعمت باز نموده و از سوی دیگر با قرار دادن رنج ها و بلاهای فراوان، دست نامحرمان را از رسیدن به آن کوتاه کرده و صبوری مشتاقان واقعی را می آزماید.
عموم شیعیان در دل خود، محبت امام زمانشان را دارند و از دشمنان ایشان هم بیزارند لیکن اکثر آنان توفیق نصرت و یاری حضرت را ندارند. بسیاری از افراد نمی دانند که بالا تر از «مقام محبت» مرتبه دیگری به نام «مقام نصرت» وجود دارد و شیعه واقعی علاوه بر محبت، ناصر و یاری دهنده امام عصرمی باشد.
کسی که به مقام نصرت رسیده است، دیگر با گناهان و معاصی خود، قلب آن امام رئوف و مهربان را نمی آزارد. امام زمان در نامه خود به یکی از یاران راستین خود - شیخ مفید - می فرماید: «تنها چیزی که ما را از آنان[شیعیانمان]پوشیده می دارد، کارهای ناپسندی است که از ایشان به ما می رسد و آن کارها خوشایند نیست و از آنان انتظار نمی رود»
برگرفته از کتاب زن منتظر و منتظر پرور
