بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از شب های قدر ،شب پانزدهم شعبان است و یکی از اعمال شب های قدر مذاکره علمی است .شب قدر مثل نور است که شدت و ضعف دارد.که به یک نور کلی وصل میشود.انسان باید از شب نیمه شعبان آمادگی خود را شروع کند تا شب بیست وسوم ماه مبارک رمضان بتواند همه نورانیت شب قدر را نصیب جان خود کند وبه کمالاتی دست یابد .
در کتاب مبانی معرفتی مهدویت داشتیم که اساسی ترین نکته در شناخت امام زمان واسطه فیض بودن امام زمان است .یعنی او واسطه است تا انسان های زمینی آسمانی شوند.
مقام واسطه فیض یعنی مقامی که عامل ظهور حقایق عالم اعلی بر جان انسان هاست .حضور انسان کامل یعنی حضرت حجت (ع)در هستی .مثل نحوه حضور جان در بدن است.
حضور امام در جایی موجب غیبت در جای دیگر نمیشود.حضور و ظهور حضرت مثل حضور و ظهور نفس د ر بدن است.چون او انسان کامل است.و مقام جامعیت همه اسما الهی است و تمام هستی در نزد او و در قبضه ی وجود او و مستغرق در اوست.
عمده مشکلات ما در امام شناسی این است که یک تصور محدودی از حضرت حجت داریم در حدی که مقام عظمای واسطه فیض او را در حد بدن آن حضرت محدود میکنیم .البته امام بدن دارند ولی مقام امام محدود به بدن نیست حتی فوق ملائکه است.
با توجه به روایت پیامبر که میفرمایند :اگر امام زمانی در عالم نبود ،زمین نابود میشد،دو نوع نگاه در شناخت امام مشکل دارند ،یک نگاه ،نگاهی است که امام را در حد آدم عادی و محدود به یک بدن میداند که عملا این نگاه بخواهد و نخواهد منکر روایت فوق میشود.چون این روایت امام را عامل بقای زمین میداند و لذا باید فوق زمین و بدن باشد.
نگاه دوم :امام دیگر یک انسان نیست بلکه یک ملک است ،این هم مقام جامعیت امام را نفهمیده است.وقتی میگوییم امام واسطه فیض است یعنی ملائکه مقرب هم مادون امام هستند.
پیامبر خدا(ص)میفرمایند :خداوند مرا نور آفرید و این نور را دوهزار سال قبل از آدم خلق کرد.و همچنین میفرمایند من پیامبربودم و آدم هنوز در حالت خاک بود.طبق این روایت مرتبه ی وجودی حضرت محمد(ص) فوق حضور حضرت آدم در هستی است و از طرفی معلوم است که حقیقت جان پیامبر دارای مقام پیامبری است، نه بدنشان .البته وقتی روحی نورانی در صحنه ی بدنی ظاهر بشود ،بدنش هم به جهت متاثر بودن از آن روح ،ارزشمند میشود.
مردمی که هنوز اسیر کمیت ها و صورت ها هستند ،جسم و صورت امام را به رسمیت می‌شناسند ولی امام زمان حی حاضر واسطه فیض در هستی را نمیفهمند.
باید در امام زمان (ع)شناسی نگاه خودمان را درست کنیم :یعنی بیش از آن که دنبال تصرف بیرونی امام باشیم ،تصرف درونی امام را تقاضا کنیم بیش از ان که دنبال صورت امام باشیم دنبال حقیقت امام باشیم.
انسان میتواند در لوح جانش متاثر از صورت ها و معانی ای بشود که این صورت ها و معانی خلا های او را پر کند .حال سوال این است که چه معانی و صورت هایی است که اگر انسان بگیرد واقعا غنی میشود؟
مقام انسانیت
فیض انسانیت را از چه کسی بگیرد؟از عین الانسان .عین الانسان چه کسی است؟امام زمان (ع)
هر چیزی که شدت و ضعف دارد، یک درجه شدید مطلق نیز دارد.مثلا انسانیت نیز شدت و ضعف دارد ،پس انسان کامل نیز داریم که همان امام زمان است.این انسانیت کامل یک مقام معنوی است.که اگر به لوح جان بقیه انسان ها نظر کند ،آن ها هم انسان میشوند.
ما امروز مبتلا به غیبت امام زمان هستیم .یعنی معارف حقیقی در دسترس ما نیست و از بسیاری از ان ها محرومیم. از امام زمان محروم بودن یعنی از همه معارف محروم بودن.
لوح جان انسان ،لوح قبول است .امام زمان یک انسان کامل یا عین الانسان است .
عَلَّمَ آدَمَ الاَسما کُلَها آدم در این آیه یعنی مقام آدمیت مطلق که دارای جامعیت اسما است .آدم مقام انسان کامل است .سجده کردن ملایکه به آدم ،یعنی پذیرش فرمان و حکومت (اسما کلیه که در وجود جامع انسان است)
انسان کامل اگر به ما نظر کند،ما انسان میشویم.غیر انسان کامل هر کس به ما نظر کند ،ما انسان نمیشویم.
امامِ منتظَر ،یعنی امامی که عالَم منتظِر اوست.سلطان قلب هاست و تنها ملاک پذیرش هر عملی نزدیکی آن عمل بر قلب امام زمان است.
امام زمان مقامش مقام واسطه فیض است ،فیض را از حق میگیرد وبه عالَم و آدم می دهد.اگر انسان قلبش را آماده کند که فیض را از امام زمانش بگیرد و امام زمان (ع)هم او را شایسته دید ،این انسان میلش میل انسانی میشود .
در مقام انسان کامل،همه چیز جای خودش است.اما غیر انسان کامل،همه ی این اعمال را در موضع افراط و تفریط انجام میدهند .این ها به جایی نمیرسند .باید کاری کرد که امام زمان به ما نظر بکند . باید انسان ها امام زمان را طالب باشند و طالب نظر امام زمان بودن ،اولین قدم انسان شدن است."طالب نظر امام زمان بودن ،اولین قدم آدم شدن است"
"تایید نظر "یعنی جان تو را در مسایل معنوی و شعور به حقایق ،قوت میدهد.یعنی به نظر و بینش انسان ،قوت ،میبخشد.
برگرفته از کتاب معنی و جایگاه واسطه فیض
