بسم الله الرحمن الرحیم
در بحث اخیر یعنی بحث «انتظار فرج و آثار آن» محور اصلی، بررسی شرایطی است که منجر به جلب نظر مبارک امام عصر(عج) به قلب ما انسان ها می شود.
در حین بحث به روشن شدن چند موضوع پرداخته میشود؛ یکی این که نقش مبارک امام عصر(عج) بر قلب انسان ها و معنی فرج در این رابطه چیست، و دیگر این که چگونه می توان نظر آن حضرت را به سوی قلب خود جلب نمود.
گاهی میل ها کج است و با نظر پیامبر(ص) این میل ها عوض می شود. همه ما انسان ها غیر از امام معصوم، میل هایمان کج است، تنها کافی است امام به ما نظری کند تا میل های ما راست و عمل هایی که منطبق با میل های راست است از ما صادر شود، چون اولاً: آن ذوات مقدس مقامشان واسطة فیض است و سبب متصل بین ارض و سماء می باشند و لذا در تمام مراتب وجود قدرتِ تصرف دارند. ثانیاً: جان آن ها عین عصمت است، و لذا به هر کجی که برخورد کنند آن را راست می کنند.
از طرفی عموم ما بعضی از کارها را قبول داریم و مایلیم انجام دهیم، اما انجام نمی دهیم و بعضی از کارها را قبول نداریم و می خواهیم انجام ندهیم، اما انجام می دهیم، چرا؟ و چه باید کرد؟ ما خودمان می دانیم که نباید حب دنیا داشته باشیم اما طالب دنیا هستیم. در دستورات اخلاقی توصیه شده است که باید در عبادات حضور قلب داشته باشید، این ها را همه می خوانیم و می دانیم، ولی این «دانایی ها» نسبت به این مطالب، غیر از «دارایی» است که بتوانیم دارای چنین صفاتی شویم. انسان معصومی -که نمایش بالفعل همة خوبی هاست- به کمک نظر مبارکش کار ما را درست کند. نظر امام زمان(عج) می تواند آن راه باشد، قدرت و عظمت امام(عج) در این است که اگر به قلب انسان نظر کند، آن قلب، تحت تأثیر قلب امام معصوم قرار می گیرد و لذا کجی هایش راست می شود.
یعنی اگر هرکسی - مسلمان یا غیر مسلمان، - به جایی رسید، براساس نظر مبارک انسان کامل به آن مقام رسیده است، نظر امام، باعث نزدیک شدن انسان ها به انسانیت می شود، چون امام«انسانیّت کلّ» و «آدمیّت کل» است و هرقدر به هرکس نظر کند او به آدمیّت نزدیک می شود. پس در یک کلمه اگرآن چه را که امام زمان(ع) حق می دانند، ما هم حق بدانیم ، و همین طور اگر چیزهایی را که حضرت نمی خواهند ما نیز نخواهیم و میلمان با میل و گرایش آن حضرت منطبق گردد، باعث جلب نظر حضرت و در نتیجه موجب آدم شدن ما می گردد.
در ادامه می فرماید افضل عبادت، انتظار فرج است. توجه کنید روایت نگفته است انتظار ظهور. منظور از فرج در روایت، صِرفاً ظهور نیست، چون ظهور مقدس حضرت برای هرکس موجب فرج نیست. فرج یعنی «گشایش جان به سوی عالم غیب». بنابراین «ظهور» یک بحث است و «فرج» بحث دیگری.
اما یک سری از اهدافی که حضرت به خاطر آنها ظهور میکنند به شرح زیر است: یکی از برنامه های حضرت در عالم، درگیرشدن با ظلم است وآن هم با همه ابعاد ظلم، یکی دیگر از کارهای حضرت؛ برگرداندن همه کجی ها وانحراف ها به طرف راستی و درستی است، و دیگر اینکه بیاید و وظایف دینی و سنن الهی و نبوی را در جامعه احیاء کند و دیت و دیانت را برگرداند.
