بسم الله الرحمن الرحیم
زن منتظر به جای حرکت در تمام کوچه پس کوچه های کلانشهر شیعه ،از بالا به آن نگاه کرده و خیابانهای اصلی، محدوده جغرافیایی ،مسیرهای حرکت از یک سمت به سمت دیگر را شناسایی میکند، تابه بهترین و کاملترین بینش و نگاه دست یابد و حرکت سریع تر و آسان تری داشته باشد.
او می‌داند که گرچه اعمال و عبادات اقتضای آن را دارد که قرب الهی و کسب شباهت به زن ایده آل مهدوی را رقم بزند، ولی می بایست موانع را نیز از سر راه برداشت. همانگونه که باران اقتضای آن را دارد که طراوت و شادابی و سرسبزی را به همراه بیاورد ولی چنانچه در یک زمین شوره زار ببارد ،هیچ یک از این آثار را در پی نخواهد داشت. لذا زن منتظر یکی از مهم‌ترین موانع را اصلاح بینش و نگاه خود به خدا، هستی، انسان و... می داند و راه رفع آن را در نگاه نظام مند و سیستمی به آنها جستجو می کند. او می‌داند که همانگونه که نوع نگاه به تکلیف در یک فرد عالم با یک بازاری ساده متفاوت است، نگاه به تکلیف از سوی زن و منتظر نیز با یک زن عادی متفاوت میباشد.
