بسم الله الرحمن الرحیم
برای دیدن امام معصوم،تمنای کمی است که بخواهیم شکل امام را ببینیم باید طلب ما دیدن ودرک مقام انسانیت امام باشد،امام عین عبودیت است مثلا در عرفات که امام باهمه ملاقات می‌کند باید آنجا بدنبال عین عبودیت بود تا خود امام را درک کرد.
هرچقدرانسان حلال و حرام الهی را رعایت کرد و قلب خودرا آماده دریافت هدایت ازسوی حضرت کرد،حضرت به همان مقدار به او نزدیک شده وخودرا برای او ظاهر می‌کند و به همان میزان هم همه ابعاد وجودی اش را پرورش می دهد.
اگر انسان می‌خواهد متوجه شود که واقعا امامان معصوم را درخواب ویا حضورا دیده یا نه، شخص دیگری بوده؟ باید ببیند درراستای آن ملاقات ،عبودیت خداوند در او تقویت شده یا دچار عجب شده؟باید خودش را هیچی ببیند وفقیرالفقرا و اذل المذلین حس کند.
توصیه استاد این است که برای همه خواب ها حجت قائل نشوید،به آن ها اعتماد نکنید وبرای خوابتان درتصمیم گیری هایتان زاویه باز نکنید.
منتظر واقعی کسی است که متوجه است دراثر جاری نبودن حکم خدا ازطریق معصوم،جهان درخسارت است و باید در این دوران به #ولی_فقیه زمانه اش که بعدا از امام معصوم جامعیت صفات خدارا دارد، رجوع کند.وبداند که بدون فهم جایگاه ولایت فقیه،جایگاه ولایت معصوم را نمی توان فهمید. بعضی ها فکر می‌کنند همین که آدم خوبی باشند وبه حق بودن حاکمیت جامعه حساس نباشند،کافی است!معلوم است که اینان به فکر ظهور امام زمان نیستند!
و حرف آخر این است که انسان منتظر علاوه براینکه درجهت این انتظار تلاش واقعی خودرا می‌کند ودراین راه از هیچی هم دریغ نمی‌کند، صبر هم دارد و مقاوم است و بر موضع خود استوار تاپیروزی !!
