بسم الله الرحمن الرحیم
امام علی(ع): «بپرهیزید از مشورت با زنان که زنان سست رأی هستند ودر تصمیم گرفتن ناتوان....
کاری که برون از توانایی های زن است به دستش مسپار که زن گل بهاری است، لطیف وآسیب پذیر،نه پهلوانی است کارفرما ودرهر کاری دلیر..»
برای درک درست این سخن امام(ع) باید ابتدا فضای صحبت حضرت را شناخت وبه این نکات توجه داشت:
اول آنکه خداوند در قرآن کریم می فرماید: " یا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمُ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً کَثیراً وَ نِساءً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذی تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحامَ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلَیْکُمْ رَقیباً1" زن ومرد از یک نفس واحد آفریده شده اند ودر یک مقام ودر یک حقیقت اند.
دوم آنکه "مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ2" نتیجه ی عمل صالح زن ومرد هیچ تفاوتی ندارد واز این نظر نیز مساوی اند. امام معصوم نیز از انجا که در پیوند با قرآن است واز آن جدا نیست،به این نکات توجه ددارد.
سومین نکته ای که باید به آن توجه شود مقام ومزلت نقش مادری در جامعه است که پیامبر(ص) می فرمایند:"الجنة تحت اقدام الامهات." بهشت زیر پای مادران است.نفرمود بهشت زیر پای زنان است یعنی تاکید برنقش تربیتی ومقام والای مادران در نظام اسلامی است که سمت وسوی مسیر حقیقی آن ها را مشخص می کند.ونگاه به زن از نظر شهوانی وجنسیتی مطرح نیست.
نکته ی بعد نقش حساس زنان در جهت دادن به مسیر جامعه است.مادر بسترساز هدایت فرزند خویش است.آیا می توان ارزش کار مادرانمان را وقتی می توانند فرزندان خود را به بهشت برسانند با پول اندازه گیری کرد؟
زنان به عنوان مادران جامعه اگر در جایگاه درست تربیتی خویش قرار گیرند، در اصل خودشان اند وقیمتشان بی انتهاست ولی اگر معیارهای اقتصادی را وسیله ی سنجش خود قرار دادند سخت بی مقدار می شوند ویک جامعه به جهنم کشیده می شود.
امام علی (ع) در چنین فضایی وبا اشراف برچنین نگاه ها واصولی صحبت می کنند. پس وقتی می فرمایند با زنان مشورت نکن مشخص است که زن در اینجا به معنای خاص است ودر شرایط خاص. در واقع منظور حضرت زنانی است که بیشتر جنبه ی شهوانی زندگی را محور قرار داده اند ولذا این نوع زنان خودشان در انتخاب بهترین ها سست وتحت تاثیر وهمیات خود هستند..ومشورت با آنان وهمیات را وارد زندگی می کند.
در ادامه حضرت می فرمایند مبادا زن از حالت " گل بودن" به "قهرمان بودن" تبدیل شده باشد وخانواده فقط دارای دو پدر شده باشد.
حضرت زن را گل می نامند؛گل باید روح ها را پرورش بدهد ونه جسم ها را.گل که نباید میوه بدهد.میوه دادن ودرخت بودن در شأن پدر است .این است که به مردان سفارش شده است بگذارید زنانتان چون گل بیالایند،تابرای شما وفرزندانتان مفید باشند.نسبت به زنانتان انسان های منفعت طلب نباشید،چون باغبانی باشید که نفس پروراندن گل وبه فعلیت در آوردن زیبایی های آن برایش مهم است. گل میوه نمی دهد ولی روح ما را تغذیه می کند پس نفس پروراندن گل یک نحوه تغذیه است ولی تغذیه روحی.3
1.سوره نساء ،ایه1
2.سوره نحل،ایه97
برگرفته از کتاب "زن آنگونه که باید باشد"
اصغر طاهر زاده